Kombo – właściwości i zastosowanie

Kombo inaczej zwane Kelp jest brązowo-zielonym wodorostem, którego naturalnym środowiskiem są m.in. północne wody oceanu spokojnego wzdłuż wybrzeży Japonii, a także wody oceanu atlantyckiego. Czym jest i jakie właściwości wykazuje ta roślina?

Kelp – ogólna charakterystyka

Wodorosty charakteryzują się wyjątkową zawartością minerału, jakim jest jod. W 100 mg Kelpu zawarte jest 100-200 mikrogramów jodu, co w pełni pokrywa dzienne zapotrzebowanie na ten składnik. Warto wiedzieć, iż zapotrzebowanie naszego organizmu na jod  wynosi 150mcg, a za maksymalną bezpieczną dawkę uważa się  porcję tego pierwiastka, która wynosi 1100 mcg na dzień.

Poza dużą ilością jodu, w kelpie zawarte są również inne witaminy i minerały, a mianowicie: witamina A, B1, B2, C, D, E, Ca, K, Mg, Zn oraz kwas foliowy. Jest to doskonały skład dla kobiet ze względu na zawartość kwasu foliowego, żelaza i wapnia, który w Kelpie występuje w porcji dziesięciokrotnie większej niż w mleku. Niestety, podobnie jak w przypadku innych produktów roślinnych, wchłanianie wapnia i żelaza jest o wiele niższe niż w produktach pochodzenia zwierzęcego.

Kombo hodowane jest na wysoką skalę również ze względu na pozytywne działanie podczas redukcji masy ciała. Dzięki pobudzeniu tarczycy, efektywniej pracuje metabolizm, co sprawia, iż łatwiej zrzucić kilka zbędnych kilogramów. Jednak i tutaj zalecany jest rozsądek. Złe stosowanie (zbyt wysoka podaż) produktów zawierających jod może doprowadzić do nadczynności tarczycy u osób, które wcześniej nie miały z nią żadnych problemów.

Jod – źródła

Najbogatszymi źródłami jodu są organizmy morskie, czyli ryby, owoce morza oraz glony. Poniżej ukazane zostały produkty z dużą zawartością jadu (w przeliczeniu na 100 g produktu):

  • dorsz świeży – 110 mcg jodu
  • mintaj świeży – 103 mcg jodu
  • łosoś świeży – 44 mcg jodu
  • makrela wędzona – 40 mcg jodu
  • ser gołda tłusty – 35 mcg jodu
  • śledź solony – 30 mcg jodu
  • tuńczyk w oleju 25 mcg jodu
  • sardynki – 25 mcg jodu
  • pstrąg tęczowy świeży – 13 mcg jodu

Wyciągając wnioski z powyższej listy, nie trudno spostrzec, iż Kelp zawiera o wiele więcej jodu w sobie niż każdy z wyżej wymienionych produktów żywieniowych. To właśnie dlatego, jest on pomocny w uregulowaniu pracy tarczycy – szczególnie w przypadku jej niedoczynności. Warto wiedzieć, iż Kelp nie jest zalecany dla osób z niedoczynnością tarczycy na tle Hashimoto oraz osoby z jej nadczynnością, ponieważ może to wpłynąć na pogłębienie zaistniałej dysfunkcji. Nawet wykluczając oba powyższe przypadki, stosowanie kelpu  w przypadku niedoczynności tarczycy powinno być skonsultowane z lekarzem endokrynologiem.